Hans Fallada - Alleen in Berlijn

Berlijn 1940. Otto Quangel verdient zijn brood als werkmeester in een meubelfabriek en hij en zijn vrouw Anna interesseren zich niet voor politiek. Maar als ze per brief de melding krijgen dat hun zoon tijdens Hitlers veldtocht in Frankrijk gesneuveld is, voelen de Quangels, die niet per se als helden geboren zijn: dit is te erg! Als hun manier van protest verspreiden ze kaarten met onhandig geformuleerde anti-Hitler-slogans (met rare spelfouten) in trappenhuizen en op vensterbanken van openbare gebouwen. Ze dromen ervan de mensen met hun actie wakker te schudden. Maar de meeste kaarten worden onmiddellijk ingeleverd bij de Gestapo, een ambitieuze agent markeert op een plattegrond de vindplekken met rode vlaggetjes, en een moordend kat-en-muisspel begint.

Fallada modelleerde de Quangels naar een moedig Berlijns arbeidersechtpaar, Otto en Elise Hampel. Hij schreef hun verhaal binnen acht weken, kort voor zijn dood (1947), nadat hij verslagen van de verhoren had gelezen.

“Alleen in Berlijn” is Fallada’s monument voor het verzet van de ‘kleine mensen’ tegen het nazi-regime, en het is de eerste roman over dit onderwerp in het naoorlogse Duitsland. Het verhaal van de Quangels wordt nu (door de regisseurs van “Good Bye, Lenin!”) opnieuw verfilmd.